دزدیده باشد.برای همین،تمام روزاورازیرنظرگرفت.متوجه شدکه همسایه اش

دزدی ماهراست،مثل یک دزد راه می رود،مثل دزدی که چیزی راپنهان 

میکند، پچ پچ می کند، آن قدر از شکش مطمئن شدکه تصمیم گرفت به خانه 

برگردد،لباسش راعوض کند،و نزدقاضی برود.اماهمین که واردخانه شد،تبرش را

پیدا کرد.زنش آن راجابه جاکرده بود.مردازخانه بیرون رفت و دوباره همسایه اش

رازیرنظرگرفت ودریافت که اومثل یک آدم شریف راه میرود،حرف میزند،و رفتار

می کند.

خواهرم قرمزی خون خود را به سیاهی چادرت امانت داده ام ، امانتدار 

خوبی باش!

دلگیرم از مرغ هایی که دانه خوردنشان پیش ما بود ؛

و حالا برای دیگران تخم می گذارند؛

ولی می دانم روزی؛

آدم شجاع یکبار میمیرد ولی ادم ترسو هزار بار!